Zanim kupisz Saxendę w Polsce bez recepty, powinieneś wiedzieć, że jest to lek do podskórnego stosowania 5 ampułkostrzykawek z 3 ml liraglutydu to lek wydawany na receptę (klasa C) w kategorii doustnych leków hipoglikemizujących.
TRADYCYJNE WSKAZANIA
Liraglutyd jest analogiem glukagonopodobnego peptydu-1 (GLP-1) wytwarzanym z Saccharomyces cerevisiae za pomocą technologii rekombinowanego DNA. GLP-1 jest endogennym hormonem inkretynowym, który promuje zależną od glukozy produkcję insuliny przez komórki beta trzustki.
Liraglutyd został zatwierdzony do leczenia cukrzycy typu 2, której objawy nie są dobrze kontrolowane przez metforminę plus sulfanilur lub przez metforminę i glitazon. Pierwszy agonista GLP-1, eksenatyd (Byetta), jest obecny na rynku od 2008 roku. Jest to drugi agonista GLP-1.
Liraglutyd ma profil farmakokinetyczny, który umożliwia dawkowanie raz dziennie, niezależnie od posiłków,2 w przeciwieństwie do eksenatydu, który ma krótki czas działania i wymaga dwóch wstrzyknięć podskórnych w porze posiłków.
Lek po podaniu podskórnym ma średni okres półtrwania eliminacji wynoszący około 13 godzin i osiąga szczytowe stężenie w osoczu w ciągu 9-14 godzin.
Trzy mechanizmy – samoasocjacja (skutkująca powolnym wchłanianiem), solidne wiązanie z białkami osocza (> 98%) i powiększona oporność na działanie peptydazy IV – To przedłużone działanie uzyskuje się dzięki stosowaniu leku.
Na farmakokinetykę liraglutydu4,5 nie wpływa znacząco zaawansowany wiek lub umiarkowane zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny > 60 ml/min). W SPC nie zaleca się stosowania leku u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek1.
PRZECIWWSKAZANIA
Kiedy zakup Saxendy bez recepty w Polsce jest nielegalny?
Nadwrażliwość na którąkolwiek substancję pomocniczą lub na liraglutyd.
ŚRODKI OSTROŻNOŚCI I OSTRZEŻENIA
Co powinienem wiedzieć przed zakupem Saxenda online w Polsce?
Identyfikowalność
Dokładny zapis nazwy i numeru partii podawanego produktu jest niezbędny do zwiększenia identyfikowalności biologicznych wyrobów medycznych.
Osoby z niewydolnością serca
Nie zaleca się stosowania liraglutydu u pacjentów z zastoinową niewydolnością serca klasy IV według New York Heart Association (NYHA), ponieważ dane kliniczne w tej populacji nie są dostępne.
Specjalne populacje
Nie udowodniono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania liraglutydu w Polsce w zarządzaniu masą ciała u pacjentów.
- 75 lat lub więcej,
- leczonych innymi preparatami odchudzającymi,
- otyłość spowodowana endokrynologią, zaburzeniami odżywiania lub lekami, które mogą powodować przyrost masy ciała,
- znaczne upośledzenie czynności nerek,
- ze znacznym upośledzeniem czynności wątroby.
Nie jest zalecany do stosowania u tych pacjentów.
Liraglutyd należy stosować ostrożnie u pacjentów z łagodnymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, ponieważ nie oceniano go pod kątem kontroli masy ciała u tych osób.
Doświadczenie kliniczne u pacjentów z gastroparezą cukrzycową i chorobami zapalnymi jelit jest ograniczone. Nie zaleca się stosowania liraglutydu u tych pacjentów, ponieważ może on powodować przejściowe działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego, takie jak nudności, wymioty i biegunka.
Dawkowanie leku Saxenda w ciągu tygodnia:
| Tydzień | Dozowanie |
| 1 | 0,6 mg raz na dobę |
| 2 | 1,2 mg raz na dobę |
| 3 | 1,8 mg raz na dobę |
| 4 | 2,4 mg raz na dobę |
| 5 | 3 mg raz dziennie |
Jaka jest cena leku Saxenda w Polsce?
- Za 1 pen Saxenda cena wynosi: 637,83 zł
- Za 2 pióra od Saxenda cena wynosi: 1112,51 zł
- Za 3 pióra od Saxenda cena wynosi: 1586,30 zł
- Za 4 pióra od Saxenda cena wynosi: 2064,55 zł
- Za 5 piór od Saxenda cena wynosi: 2532,98 zł ( oszczędzasz 890 zł )
Zapalenie trzustki
Stosowanie agonistów receptora GLP-1 było związane z ostrym zapaleniem trzustki. Należy wyjaśnić pacjentom wspólne objawy ostrego zapalenia trzustki. Stosowanie liraglutydu bez recepty w Polsce należy przerwać w przypadku podejrzenia zapalenia trzustki, a jeśli ostre zapalenie trzustki zostało potwierdzone, nie należy ponownie rozpoczynać stosowania liraglutydu.
Zapalenie pęcherzyka żółciowego i kamica żółciowa
U pacjentów otrzymujących liraglutyd występowała kamica żółciowa i zapalenie pęcherzyka żółciowego z większą częstością niż u pacjentów otrzymujących placebo w badaniach klinicznych dotyczących kontroli masy ciała. Ryzyko wystąpienia kamicy żółciowej, a tym samym zapalenia pęcherzyka żółciowego może wzrosnąć przy znacznej redukcji masy ciała, ale to tylko częściowo wyjaśnia większą częstość występowania z liraglutydem. Hospitalizacja i cholecystektomia to możliwe następstwa kamicy i zapalenia pęcherzyka żółciowego. Należy uświadomić pacjentom oznaki i objawy zapalenia pęcherzyka żółciowego i kamicy żółciowej.
choroba tarczycy
Niekorzystne działanie na tarczycę, takie jak wole, zostało udokumentowane w badaniach klinicznych dotyczących cukrzycy typu 2, szczególnie u osób z istniejącymi wcześniej zaburzeniami czynności tarczycy. Liraglutyd należy zatem stosować ostrożnie u pacjentów z chorobami tarczycy.
Bicie serca
Badania kliniczne z zastosowaniem liraglutydu w Polsce wykazały średnie zwiększenie częstości akcji serca. Zgodnie ze standardową praktyką kliniczną należy często kontrolować czynność serca. Pacjentów należy uczulić na objawy szybkiej pracy serca (kołatanie serca lub uczucie zwiększonej częstości akcji serca w spoczynku). Leczenie liraglutydem należy przerwać u pacjentów, u których wystąpi trwałe i klinicznie istotne zwiększenie częstości akcji serca w spoczynku.
Odwodnienie
Udokumentowano oznaki i objawy odwodnienia, takie jak zmniejszenie czynności nerek i ostra niewydolność nerek, u osób otrzymujących leczenie agonistą receptora GLP-1. Pacjenci przyjmujący liraglutyd powinni być poinformowani o możliwym ryzyku odwodnienia w przypadku wystąpienia działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego i powinni zadbać o zapobieganie utracie płynów.
Pacjenci z cukrzycą typu 2 z hipoglikemią
Liraglutyd w połączeniu z insuliną i (lub) sulfonylomocznikiem może zwiększać ryzyko hipoglikemii u pacjentów z cukrzycą typu 2. Mniejsza dawka sulfanilurea lub insuliny może zmniejszyć ryzyko wystąpienia hipoglikemii.
Pacjenci pediatryczni
U młodzieży (w wieku 12 lat) stosującej liraglutyd udokumentowano występowanie klinicznie ciężkich epizodów hipoglikemii. Pacjenci powinni być poinformowani o typowych objawach hipoglikemii i krokach, jakie należy podjąć.
Hiperglikemia u osób z cukrzycą na insulinie
Pacjenci z cukrzycą nie powinni kupować w Polsce leku Saxenda bez recepty zamiast insuliny. U osób insulinozależnych obserwowano przypadki cukrzycowej kwasicy ketonowej po odstawieniu lub nagłym zmniejszeniu dawki insuliny.
Substancje pomocnicze
Saxenda to w zasadzie „Bez sodu ponieważ każda dawka zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu.
INTERAKCJE
Jakie leki, substancje chemiczne lub pokarmy mogą wpływać na działanie leku Saxenda?
Liraglutyd miał bardzo ograniczony potencjał in vitro do zaangażowania w wiązanie z białkami osocza lub interakcje farmakokinetyczne z innymi aktywnymi lekami z cytochromu P450 (CYP).
Niewielki wpływ liraglutydu na opróżnianie żołądka może wpływać na wchłanianie równocześnie podawanych leków doustnych. W badaniach interakcji nie wykazano klinicznie istotnego opóźnienia wchłaniania, Dlatego nie jest konieczne dostosowanie dawki.
Przeprowadzono badania interakcji z liraglutydem w dawce 1,8 mg. Liraglutyd 1,8 mg i 3,0 mg miał podobny wpływ na szybkość opróżniania żołądka (AUC0-300 min paracetamolu). Prawie żaden pacjent przyjmujący liraglutyd nie zgłosił, że przynajmniej raz doświadczył ciężkiej biegunki. Wchłanianie leków doustnych przyjmowanych jednocześnie może być zaburzone przez biegunkę.
Pochodne kumaryny, takie jak warfaryna
Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji. Nie można wykluczyć istotnej klinicznie interakcji z aktywnymi lekami, takimi jak warfaryna, które mają niską rozpuszczalność lub ograniczony indeks terapeutyczny. Zaleca się częstszą kontrolę międzynarodowego współczynnika znormalizowanego (INR) podczas rozpoczynania terapii liraglutydem u pacjentów przyjmujących warfarynę lub inne pochodne kumaryny.
Paracetamol (acetaminofen) (acetaminofen)
Po podaniu pojedynczej dawki 1000 mg ligglutydu, całkowita ekspozycja na paracetamol nie uległa zmianie. Mediana tmax była opóźniona do 15 minut, a Cmax paracetamolu zmniejszyło się o 31%. W przypadku jednoczesnego stosowania paracetamolu nie ma konieczności dostosowania dawki.
Atorvastatin
Po podaniu pojedynczej dawki 40 mg atorwastatyny, ligandutyd nie zmieniał całkowitej ekspozycji na atorwastatynę w sposób istotny klinicznie. Dlatego nie ma potrzeby dostosowania dawki atorwastatyny podczas podawania z liraglutydem. W przypadku liraglutydu mediana tmax była opóźniona o 1 do 3 godzin, a Cmax atorwastatyny było zmniejszone o 38%.
Gryzeofulwina
Po podaniu pojedynczej dawki 500 mg gryzeofulwiny, ligandutyd nie miał wpływu na ilość wchłoniętej gryzeofulwiny. Mediana tmax nie uległa zmianie, natomiast Cmax gryzeofulwiny wzrosło o 37%. Nie ma potrzeby korygowania dawki gryzeofulwiny lub innych substancji o niskiej rozpuszczalności i wysokiej przenikalności.
Digoxin
W połączeniu z liraglutydem, pojedyncza dawka 1 mg digoksyny powodowała zmniejszenie AUC o 16% i zmniejszenie Cmax o 31%. Mediana tmax digoksyny była opóźniona z 1 godziny do 1,5 godziny. Wyniki te wskazują, że nie ma potrzeby dostosowania dawki digoksyny.
Lisinopril
AUC lisinoprylu było zmniejszone o 15%, a Cmax o 27% po podaniu pojedynczej dawki 20 mg liraglutydu. Z liraglutydem mediana tmax lisinoprylu zwiększyła się z 6 do 8 godzin. Wyniki te wskazują, że nie ma potrzeby zmiany dawkowania lisinoprilu.
Stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych
Po podaniu pojedynczej dawki doustnego środka antykoncepcyjnego, liraglutyd zmniejszał Cmax etynyloestradiolu i lewonorgestrelu odpowiednio o 12% i 13%. Liraglutyd powodował 1,5-godzinne opóźnienie tmax obu leków. Ekspozycja na lewonorgestrel lub etynyloestradiol na ogół nie wykazywała istotnego klinicznie działania. Dlatego nie oczekuje się, że jednoczesne podawanie liraglutydu będzie miało wpływ na działanie antykoncepcyjne.
Pacjenci pediatryczni
W poszukiwaniu interakcji wykorzystano wyłącznie osoby dorosłe.
OVERDOSAGE
Co robić w przypadku przedawkowania leku Saxenda?
W badaniach klinicznych i po wprowadzeniu liraglutydu do obrotu udokumentowano przedawkowanie do 72 mg (24-krotność dawki zalecanej do kontroli masy ciała). Jako incydenty zgłaszano ciężkie nudności, ciężkie wymioty i ciężką hipoglikemię.
W przypadku przedawkowania należy rozpocząć odpowiednią opiekę wspomagającą w oparciu o objawy pacjenta i wskazania kliniczne. Pacjentów należy monitorować pod kątem objawów odwodnienia i stężenia glukozy w osoczu.
KARMIENIE PIERSIĄ I PRZYZNAWANIE
Czy możesz kupić Saxenda w Polsce jeśli karmisz piersią lub jesteś w ciąży?
Ciąża
Istnieją ograniczone dane dotyczące stosowania liraglutydu u kobiet w ciąży. Toksyczność reprodukcyjna została stwierdzona w badaniach na zwierzętach. Człowiek może być zagrożony, ale tego nie wiadomo.
Nie zaleca się stosowania liraglutydu podczas ciąży. Leczenie liraglutydem należy przerwać, jeśli pacjentka chce zajść w ciążę lub jeśli ciąża rzeczywiście wystąpi.
Karmienie piersią
Nie wiadomo, czy liraglutyd jest wydzielany do mleka matki. Liraglutyd i strukturalnie podobne metabolity nie przechodzą łatwo do mleka, jak wynika z badań na zwierzętach. Badania niekliniczne na szczurach noworodkach wykazały związane z leczeniem zmniejszenie wzrostu noworodków. Leku Saxenda nie należy stosować podczas karmienia piersią, ponieważ nie ma doświadczenia w tym zakresie.
Płodność
Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego negatywnego wpływu na płodność, z wyjątkiem skromnego zmniejszenia liczby przeszczepów.
UŻYTKOWANIE MASZYN I PROWADZENIE POJAZDÓW
Wpływ leku Saxenda na zdolność osoby’do obsługi maszyn i prowadzenia samochodu
Lek Saxenda ma niewielki lub bardzo mały wpływ na zdolność obsługiwania maszyn i prowadzenia samochodu. Jednak w ciągu pierwszych trzech miesięcy leczenia lekiem Saxenda częściej występują zawroty głowy. W przypadku wystąpienia zawrotów głowy należy zachować ostrożność podczas obsługi maszyn lub prowadzenia samochodu.
WSKAŹNIK AKTYWNOŚCI
W 1 ml roztworu znajduje się 6 miligramów liraglutydu. Jeden ampułkowany pen zawiera 3 ml płynu z 18 miligramami liraglutydu.
*Ludzki analog glukagonopodobnego peptydu 1 (GLP-1) wytwarzany z Saccharomyces cerevisiae za pomocą technologii rekombinowanego DNA.
WYDARZENIA
- Dwuzasadowy fosforan sodu dwuwodny
- Glikol polietylenowy
- Fenol
- Kwas chlorowodorowy (do dostosowania pH)
- Wodorotlenek sodu (do dostosowania pH)
- W przypadku preparatów do wstrzykiwania : Woda
PRZECHOWYWANIE I DATA WAŻNOŚCI
- Czas pozostały : 30 miesięcy
- Przechowywać w lodówce (2°C do 8°C).
- Unikać zamrażania.
- Nie należy przechowywać w części zamrażarki.
Po pierwszym użyciu przechowywać w temperaturze nie przekraczającej 30 stopni Celsjusza. W celu ochrony leku przed światłem, przechowywać pióro z założoną nasadką.
